Πάνω κάτω τα ίδια (1.2 Version)
:D
Μαγεία...
Εκεί ανάμεσα στις αναρτήσεις στο Newsfeed του facebook, ξεπετάχτηκε μια παλιά φωτογραφία της Ηλιάνας από το γυμνάσιο. Σκάλωσα για λίγο...Αυτή η φωτογραφία υπήρχε μόνο σε ένα blog(ναι αυτό εδώ) που μέχρι και πριν μία ώρα πίστευα ότι είχε χαθεί στην απεραντοσύνη του κυβερνοχώρου...ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ!!! Σε μία γρήγορη αναζήτηση στον γούγλη, το εντόπισα!ΚΑΙ ΝΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ! Η τελευταία ανάρτηση είναι του 2009 αλλά αυτό διορθώνεται, βασικά αυτό κάνω αυτήν την στιγμή... Γιατί είχαμε κρατήσει μια υπόσχεση, και μπορεί να έχουμε χωριστεί( είμαστε πλέον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση οεο) αλλά ελεύθερο χρόνο δόξα το θεό έχουμε, Βλακείες να μοιραστούμε με αγνώστους επίσης έχουμε, τι μας κρατάει λοιπόν;
Δίνω την πάσα στις άλλες:P
Nina
a Paris...lalalalalallalllalalala...
Συχγωρέστε ακόμα μία φορά την αργοπορία μας όμως θέλαμε οι παρακάτω αναρτήσεις να είναι όσο πιο καλοδουλεμένες γίνεται!
Στη συνέχεια, λοιπόν, θα μάθετε για την ανεπανάληπτη (που λέει ο λόγος) εμπειρία μας κατά τη διάρκεια ενός σχολικού ταξιδιού μας στη Γαλλία!
Όπως καταλαβαίνετε ακόμα δεν μπορούμε να συνέλθουμε από την τεράστια δόση αδρεναλίνης και ενθουσιασμού! Δεν μας βοηθάνε και οι καταστάσεις...
Από τη μία οι καταλήψεις, από την άλλη η έλλειψη καθηγητών και βιβλίων, οι παρελάσεις, οι γιορτές...όλο στη λούφα βρισκόμαστε. Δεν μπορούμε να μπούμε σε πρόγραμμα με τίποτα. Μα, κι εσείς δεν μας αφήνετε, εμείς φταίμε?
Τέλος πάντων, ας επανέλθουμε στο ταξιδάκι μας...
Όπως θα έλεγε και η Νίνα, Παρίσι θα πει τραλαλα...!
Τι υπέροχη πόλη! Καθ' όλη τη διάρκεια της διαμονής μας εκεί ένιωθα μια χαλάρωση, μια ανεμελιά, σαν να είχα ξεχάσει τα πάντα και να ζούσα τη στιγμή, μόνο αυτό! Ήθελα μονάχα να κάθομαι και να χαζεύω την απέραντη θέα παρέα με τους ερασιτέχνες μουσικούς της Μονμάρτης, να περπατάω μέσα στο πραγματικό παραμύθι της Disneyland, στους κήπους των Βερσαλλιών, στον φανταχτερό tour Eiffel κάτω από το φως της νύχτας. Είναι απερίγραπτες οι στιμγές που ζήσαμε. Τι να σας πω λοιπόν? Για την επίσκεψή μας στο Λύκειο Condorcet, ένα από τα 4 αυτοκρατορικά Λύκεια του Παρισιού, για την γνωριμιία μας με τους μαθητές του ύστερα από πολύωρη αλλά παραδόξως καθόλου κουραστική ξενάγηση (για εμάς τουλάχιστον) στο μουσείο του Λούβρου, για την διαφωνία που είχαμε στη συνέχεια περί του μεγέθους και της φήμης της Joconda ή για το ότι ήμασταν 6 μέρες στο Παρίσι και δεν είχαμε δει τον πύργο του Eiffel?!?
...και να φανταστείτε ότι ένιωθα αυτή την χαλάρωση ενώ είχαμε ξεπατωθεί στο περπάτημα!
Παντού πηγαίναμε καθυστερημένοι. Στο μετρό, για παράδειγμα, σχεδόν πάντα φτάναμε την ώρα που χτυπούσαν τα προειδοποιητικά καμπανάκια για να κλείσουν οι πόρτες. Σκεφτείτε λοιπόν εκείνη ακριβώς την ώρα, 1 λεπτό πριν κλείσουν οι πόρτες, να ακούγεται το σήμα της Φτάκα (της "αρχηγού" της εκδρομης) : "Μπαίνουμε!". Κι εκείνη την ώρα να προσπαθούμε να μπούμε σύσσωμοι,44 άτομα, στο ήδη φουλαρισμένο μετρό! Τι στιγμιότυπα... Πάντως κάθε φορά τα καταφέρναμε!!!
Στη συνέχεια, λοιπόν, θα μάθετε για την ανεπανάληπτη (που λέει ο λόγος) εμπειρία μας κατά τη διάρκεια ενός σχολικού ταξιδιού μας στη Γαλλία!
Όπως καταλαβαίνετε ακόμα δεν μπορούμε να συνέλθουμε από την τεράστια δόση αδρεναλίνης και ενθουσιασμού! Δεν μας βοηθάνε και οι καταστάσεις...
Από τη μία οι καταλήψεις, από την άλλη η έλλειψη καθηγητών και βιβλίων, οι παρελάσεις, οι γιορτές...όλο στη λούφα βρισκόμαστε. Δεν μπορούμε να μπούμε σε πρόγραμμα με τίποτα. Μα, κι εσείς δεν μας αφήνετε, εμείς φταίμε?
Τέλος πάντων, ας επανέλθουμε στο ταξιδάκι μας...
Όπως θα έλεγε και η Νίνα, Παρίσι θα πει τραλαλα...!
Τι υπέροχη πόλη! Καθ' όλη τη διάρκεια της διαμονής μας εκεί ένιωθα μια χαλάρωση, μια ανεμελιά, σαν να είχα ξεχάσει τα πάντα και να ζούσα τη στιγμή, μόνο αυτό! Ήθελα μονάχα να κάθομαι και να χαζεύω την απέραντη θέα παρέα με τους ερασιτέχνες μουσικούς της Μονμάρτης, να περπατάω μέσα στο πραγματικό παραμύθι της Disneyland, στους κήπους των Βερσαλλιών, στον φανταχτερό tour Eiffel κάτω από το φως της νύχτας. Είναι απερίγραπτες οι στιμγές που ζήσαμε. Τι να σας πω λοιπόν? Για την επίσκεψή μας στο Λύκειο Condorcet, ένα από τα 4 αυτοκρατορικά Λύκεια του Παρισιού, για την γνωριμιία μας με τους μαθητές του ύστερα από πολύωρη αλλά παραδόξως καθόλου κουραστική ξενάγηση (για εμάς τουλάχιστον) στο μουσείο του Λούβρου, για την διαφωνία που είχαμε στη συνέχεια περί του μεγέθους και της φήμης της Joconda ή για το ότι ήμασταν 6 μέρες στο Παρίσι και δεν είχαμε δει τον πύργο του Eiffel?!?
...και να φανταστείτε ότι ένιωθα αυτή την χαλάρωση ενώ είχαμε ξεπατωθεί στο περπάτημα!
Παντού πηγαίναμε καθυστερημένοι. Στο μετρό, για παράδειγμα, σχεδόν πάντα φτάναμε την ώρα που χτυπούσαν τα προειδοποιητικά καμπανάκια για να κλείσουν οι πόρτες. Σκεφτείτε λοιπόν εκείνη ακριβώς την ώρα, 1 λεπτό πριν κλείσουν οι πόρτες, να ακούγεται το σήμα της Φτάκα (της "αρχηγού" της εκδρομης) : "Μπαίνουμε!". Κι εκείνη την ώρα να προσπαθούμε να μπούμε σύσσωμοι,44 άτομα, στο ήδη φουλαρισμένο μετρό! Τι στιγμιότυπα... Πάντως κάθε φορά τα καταφέρναμε!!!
Έχεις το δικαίωμα να ξέρεις...
Στην αρχή δεν είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία στις διαφημίσεις που προβάλλονταν κατά καιρούς στην τηλεόραση. Μα χθες μην ξέροντας τι να κάνω μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή, πληκτρολόγησα στο google youth for human rights (επηρεασμένη από το σποτάκι που είχα δει πιο πριν). Και έμεινα στην ίδια σελίδα για μια ώρα!!! Είδα όλα τα βιντεάκια για τα ανθρώπινα δικαιώματα και βρίσκω θαυμάσιο που στα περισσότερα σποτάκια πρωταγωνιστές είναι μικρά παιδιά που αποστομώνουν τους ενήλικες με τις ερωτήσεις τους και με τα λόγια τους...Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν τα σκέτσακια των μαθητών για τα ανθρώπινα δικαιώματα #5, #11 και #29. Δείτε όλα και δεν θα χάσετε. Καιρός να γνωρίσουμε τα δικαιώματα που έχουμε από την στιγμή που γεννηθήκαμε, τα δικαιώματα που έχουμε σαν άνθρωποι....
Εργασία στην Πληροφορική και στην Τεχνολογία
Το τμήμα μου (Νίνα) στο σχολείο, ως ένα από τα τμήματα της πληροφορικής, πρέπει να ετοιμάσει μία εργασία για το 2ο τετράμηνο. Το τμήμα χωρίστηκε σε ομάδες των 2 ή 3 ατόμων για την καλύτερη συνεργασία μεταξύ των μαθητών( για την ακρίβεια δεν φτάνουν οι υπολογιστές για όλους τους μαθητές)...Τα θέματα που διάλεξαν οι ομάδες ήταν πρωτότυπα και σε κάποιες περιπτώσεις πολύ αστεία. Το CERN, οι μαύρες τρύπες ακόμα και η ζωή και οι δημιουργίες του Marc Jacobs περιμένουν να μελετηθούν από επίδοξους μαθητές-ερευνητές....
Βασικά η εργασία στην πληροφορική δεν είναι η μόνη που πρέπει να κάνουμε αυτήν την χρονιά. Κάθε μαθητής της Ά λυκείου πρέπει να κάνει μια έρευνα σχετική με τον τεχνολογικό τομέα η την κοινωνία μας.
Αυτά λοιπόν με τις εργασίες στο σχολείο... Για περισσότερα απλά περιμένετε το νέο post!!!
Βασικά η εργασία στην πληροφορική δεν είναι η μόνη που πρέπει να κάνουμε αυτήν την χρονιά. Κάθε μαθητής της Ά λυκείου πρέπει να κάνει μια έρευνα σχετική με τον τεχνολογικό τομέα η την κοινωνία μας.
Αυτά λοιπόν με τις εργασίες στο σχολείο... Για περισσότερα απλά περιμένετε το νέο post!!!
we are back....
Έπειτα από καιρό απουσίας αποφασίσαμε να σας γράψουμε και να αποζημιώσουμε τον κ. Νικόλα που δικαίως διαμαρτυρήθηκε... Λοιπόν, είναι αλήθεια ότι ήμασταν πολύ πιεσμένες από το σχολείο. Παρ' όλα αυτά θα μπορούσαμε να γράψουμε κάτι, αλλά πού μυαλό για τέτοια... Επιστρέφουμε, λοιπόν, με νέα από την καθημερινότητα μας, ό,τι μας κάνει εντύπωση, ό,τι μας νευριάζει , ό,τι μας αρέσει...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)